Nepal: het verhaal van Vincent en Marij die gingen mediteren...
21 mei 2012
🇳🇵
vanuit Nepal
Kennen jullie het verhaal van Vincent en Marij die gingen mediteren?
Ze gingen niet... Het bleek niet door te gaan in verband met de stakingen waardoor heel Kathmandu momenteel platligt. De Nepalezen liggen met elkaar overhoop over de inhoud van de nieuwe
grondwet, die al sinds 2008 (het einde van de monarchie) in de maak is en 27 mei in zou moeten gaan. De verschillende minderheden en etniciteiten zien nu hun kans schoon om hun stem te laten
horen en staken er lustig op los. Op straat is er geen enkel gemotoriseerd vervoermiddel te bekennen en winkeliers hebben hun deuren stevig op slot. Wel veel mensen op straat en eindelijk geen
last meer van het getoeter, maar echt gezellig is het niet (we hoorden van een taxi die beschadigd werd omdat de chauffeur het had gewaagd toch te werken). De Nepalese politiek is al jaren erg
onstabiel, ook mede door de zogenaamde royal massacre van 2001, waarbij de kroonprins 9 leden van de koninklijke familie en zichzelf doodschoot. In de paar dagen dat hij in coma lag voordat hij
overleed is hij zelfs nog gekroond ook. Er zijn trouwens weinig Nepalezen die het geloven en er gaan allerlei theorieën de ronde over wat er echt gebeurd kan zijn.
Maargoed, daar stonden we dus helemaal gepakt en gezakt. De verlichting zal dus nog even op zich moeten laten wachten. Teleurgesteld, maar ineens weer helemaal vrij om te gaan en staan waar we wilden, hadden we binnen no time onze ticket omgeboekt. Morgen dus al naar Bangkok! (Als we tenminste wegkomen, want de pinautomaten doen het niet.)
De trek naar Tamang, Langtang en Gosaikund in het noorden van Nepal was nog wel doorgegaan. De grootste hobbel om te nemen was misschien nog wel de hobbelige busreis heen naar Syabru Besi (117 km in 9 uur!!). Erop gebrand om zich aan te passen, kotste Vincent volgens lokaal gebruik netjes het raam uit. De bus schommelde alsof we in Villa Volta zaten (maar dan echt) en af en toe zagen we een neergestorte bus zo’n 10 meter onder ons in de afgrond liggen. Gelukkig konden we voorkomen om met die bus terug te rijden door via Gosaikund terug te trekken naar Kathmandu.
Het was weer een prachtige tocht, de foto’s spreken voor zich. Wat je niet kan zien is de enorme herrie die de prachtig blauwgroene rivier maakte, begeleid door een leger krekels (wederom working title). Het leek wel herfst en lente tegelijk doordat er overal knoppen uitkwamen, maar ook enorm veel gele blaadjes van de bomen vielen.
Verder:
Vincent die meehelpt kippen te vangen (tevergeefs, maar wel hilarisch), tientallen scholieren in blauw uniform die onderweg zijn naar school, de rekening die we zelf moeten uitrekenen omdat de meeste oudere vrouwen niet kunnen rekenen of schrijven, jongemannen met hippe kleren en mobiele telefoons die een groep ezels met de stok de berg op drijven, gewapende mannetjes met een enorme dolk (maar een ontwapende glimlach tussen de ontelbare rimpeltjes), mensen die je om medicijnen vragen voor hun kiespijn, gebroken sleutelbeen of kapotte vinger, de vrouwen die zo ontzettend knap multitasken door een guesthouse en hele familie te runnen, enz enz.
Aan het einde van de trek was het echter wel weer mooi geweest. Het klimmen werd steeds frusterender (“‘Gentle ascent’ me reet!” als de Lonely Planet (reisgids) weer eens te optimistisch was geweest over een steile klim) en we wilden er op een gegeven moment gewoon zijn. Het seizoen was ook zo goed als voorbij en er waren steeds minder trekkers, waardoor de dorpelingen steeds wanhopiger en hardnekkiger werden om ons binnen te halen. Allerlei trucs werden uit de kast gehaald, de origineelste was de vraag of we een tang wilden afgeven bij familie drie dorpen verderop.
Terug in Kathmandu hebben we Marijs verjaardag gevierd (bedankt voor alle lieve felicitaties!) door lekker lui aan het zwembad van een luxe hotel te liggen en 's avonds ons geluk te beproeven in het Royal Casino met een ander Nederlands stel. De ervaring was onvergetelijk geweest als er niet constant gratis drank was aangevoerd. Uiteindelijk zijn we met dikke winst en pret het casino uitgerold.
Eerder dan verwacht, maar toch helemaal klaar voor het volgende avontuur: tot in Thailand!
Groetjes,Vincent en Marij
Reacties
Reacties
21 mei 2012, 11:58
Balen! Wel grappig, kots en kippen :). Go Vincent!
Bangkok is waarschijnlijk wel ff wat anders dan die onbewoonde wereld, tuktuks en mensen te over. Natuur echter iets minder... Heeeeel veel plezier en vergeet niet relaxed te beachbummen!
Kus
21 mei 2012, 13:21
10 dagen zwijgen kan altijd nog toch? Wel echt balen zeg. Gelukkig dat jullie zo snel je plannen konden wijzigen. Thailand is ook heel mooi. Wat maken jullie veel mee en wat een prachtig land! Ik mis jullie wel hoor. En Sebastiaan ook natuurlijk ;-). Geniet van Thailand!
Dikke knuffel, Marieke
21 mei 2012, 18:07
Leuk, leuk verhaal, TAK
21 mei 2012, 20:52
Lieve mensen, ik lees de verhalen met genoegen.ik zou zeggen
:bundel ze maar het inspireert mij niet om daar naar toe te gaan.Het is wel avontuurlijk en ook mooi als we de foto's zien.Volgens ons hebben jullie het prima naar jullie zin en als dit goed gaat,heeft de relatietest zich ook bewezen.
Liefs,Marij en Piet
28 mei 2012, 11:48
Goede verhalen! Veel plezier in de volgende culture shock Bangkok!
CU Boudewijn
PS: Het niet moeten mediteren, is eigenlijk de ultieme vorm van meditatie, lekker bezig dus :)
{{ reactie.post_date.date | formatDate('DD MMM YYYY HH:mm') }}
Reageer
Laat een reactie achter!
De volgende fout is opgetreden
- {{ error }}
Je reactie is opgeslagen!