Aangekomen in Bangkok belden we vanuit de taxi een oud-klasgenootje van Marij om een keertje af te spreken. Ze zei: ‘Pass me to the driver' en dirigeerde ons naar haar huis waar we een weeklang hebben genoten van een overweldigende en doortastende gastvrijheid. Was erg leuk om even deel uit te maken van een modern jong Thais gezin (inclusief nanny en maid) en heerlijk verwend te worden.

Bangkok is zo ontzettend groot en modern, dat het ten koste gaat van een mogelijk (eenduidig) karakter. Toch zijn er zoveel verschillende gezichten dat de stad geen moment verveelt. Het eerste wat opviel was modern Bangkok, met schone wegen, mooie blinkende auto's en enorme wolkenkrabbers en shopping malls (waar ontzettend petite Thaise meisjes er smetteloos verzorgd bij lopen en een nieuwe betekenis geven aan beschaving; onze slippers konden eigenlijk echt niet). Nogal een verschil met het toeristische Kao San Road, waar die stinkende ‘farangs' (westerse buitenlanders) zich laten masseren, torens bier bestellen, gefrituurde kakkerlakken eten en visjes dode huid van de voeten laten eten. Weer anders is het hectische Chinatown met enorm veel neonlichten, eetstalletjes (helaas voor Vincent vooral met seafood) en kleine straatjes vol met auto-onderdelen en vage Chinese winkeltjes. En dan hebben we het nog niet gehad over alle ‘wats' (tempels) en paleizen, waar de Boedddha in allerlei maten, houdingen en kleuren te bewonderen is.

Behalve de Boeddha, zijn ook veel Thaise dames (al weet je het nooit zeker, een verdacht zware stem verbaast ons allang niet meer) in allerlei maten en houdingen te zien. We gingen kijken bij een zogenaamde pingpongshow, waar we pingpongballen en bananen(!) naar ons hoofd gelanceerd kregen vanuit Thaise vagina's. Heel inspirerend, maar we waren de dames die om (absurd dure) biertjes en geld zaten te zeuren al snel beu.

Koh Tao (klein eiland in het oosten)
Witte stranden, bungalow, stralende zon, strakblauwe zee, heerlijk eten, snorkelen, dagje duiken, boekje lezen, zonnen, scootertje rijden, het beeld is duidelijk. Koh Tao was een paradijsje. Even op vakantie na al dat gereis?

Koh Phagnan (iets groter eiland)
Vuile stranden (letterlijk laagseizoen), enorm veel regen, maar wel een gezellige bungalow met veel andere Nederlanders en... de full moon party! Een fenomeen wat we niet mochten missen en waar we ons met veel plezier in hebben gestort. Overal waar we keken zagen we duizenden geverfde lijven feestend in blacklight op het strand in een waanzinnige stortregen. De standaard unit om uit te drinken was een ‘bucket' (strandemmertje), die gretig aftrek vond. De hormonen vlogen door de lucht en we voelden ons wel een beetje de ouwe lullen van het eiland. Als je genoeg moed had ingedronken kon je die gaan beproeven op een supersteile glijbaan of met een brandend springtouw. En ineens was het weer licht en zagen we een slagveld aan lichamen verspreid over het strand liggen. De zee was een groot urinior. Geen enkele ruzie of woordenwisseling gezien, iedereen was daar voor een gezellig feestje en de sfeer was top.

Had Yai en Songhkla
Had Yai is een grote stad in Zuid-Thailand waar we alleen langskwamen om door te reizen naar Maleisie, maar waar we wat langer zijn blijven plakken vanwege de bijzondere mensen die we er ontmoetten. Bijzonderste was wel de ontmoeting met P&H (een Canadees met een Thaise vriendin) die ons bij het strand van Songhkla uitnodigden voor een drankje. Een ritje achterop de scooter later, stonden we in hun bar, waar de Canadees een pooier bleek te zijn die de familie en dochter van zijn vriendin uitbaatte (hij had haar 8 maanden eerder als klant ontmoet en heeft haar een alternatief geboden). We hebben uren staan dansen en kletsen met de dames, zijn nog met het stel wezen eten en aan allerlei vrienden en bareigenaren voorgesteld totdat we eindelijk de taxi naar huis pakten. Hij heeft ons niet kunnen overhalen om bij ze te blijven slapen, want we moesten Nederland nog zien verliezen van Denemarken later op de avond (5 uur tijdverschil). De meisjes hebben Vincent met geen vinger aangeraakt (beweert hijzelf, maar de foto laat iets anders zien) en de sfeer was heel gezellig (het kwam in ieder geval erg vrijwillig over). De indruk die wij van ze kregen was 'ja, we doen aan seks tegen betaling, maar het verdient stukken beter dan een andere baan en we houden het vooral gezellig.' Kortom, bijzondere ontmoeting.

Verder:
- Het eten in Thailand is verrukkelijk. De meeste kilo's die we kwijt waren geraakt in Nepal hebben we weer teruggevonden in Thailand, maar het is het allemaal waard.
- Airconditioning die te koud staat is Marijs grootste frustratie (waren we eindelijk in een land waar mensen niet meer rochelen, lopen we zelf te rochelen van de verkoudheid).
- De Thai zijn ontzettend vriendelijk en behulpzaam, al is communiceren een uitdaging (ons Thais is niet zo goed). Achter de stralende glimlach kan er zoals gewoonlijk wel weer een blank face tevoorschijn komen, bijvoorbeeld als je verkopers confronteert met hun enorme prijsverschillen voor farangs en locals.
- De Thai zijn idolaat van hun koning, Bhumibol of Rama IX, zijn foto hangt werkelijk overal en kritiek op het koningshuis wordt niet getolereerd. Elke dag om 8.00u en 18.00u wordt het volkslied gespeeld op de radio en openbare plekken en moet iedereen opstaan en stilstaan. Toen we het eerst zagen op een treinstation, dachten we dat er een grote flashmob aan de gang was. Het wordt misschien nog een probleem dat hij nu ziek is (hij is 84 en zit al 67 jaar op de troon) en zijn zoon opvolger helemaal niet populair is (met kinderen bij drie vrouwen en een ex-vrouw kon zich niet verdedigen in de rechtbank omdat ze anders het koningshuis zou beledigen).
- Muggen zijn echt strontirritant.
- We gaan van 13 tot 24 juni (er is er dan een jarig, hoera, hoera) alsnog 10 dagen mediteren. We zijn dan niet bereikbaar.
- We dachten een paar dagen geleden nog dat we naar Myanmar zouden gaan, maar nu zitten we ineens in Maleisie. Eerste indrukken zijn erg goed, maar da's weer een volgend verhaal.

Hoe is het in Nederland? Is nationale rouw afgekondigd na het grote verlies tegen Denemarken? Hopelijk krijgen we goed nieuws te lezen als we klaar zijn met mediteren!:)

Heel veel liefs,

Vincent en Marij